اقدام دولت آمریکا برای مذاکره مستقیم با حماس پیش از این بیسابقه بوده و این مذاکرات محرمانه که با وساطت قطر در حال انجام است نشان میدهد که تغییراتی در رویکردهای سنتی آمریکا و اسرائیل در قبال مسأله فلسطین در حال شکلگیری است. در این شرایط دولتهای اروپایی و آمریکا علنا سعی میکنند نوعی وحدتنظر در قبال غزه را نشان دهند اما آنچه که بیش از پیش طرف اسرائیلی رانگران میکند آن است که این مذاکرات به دور ازچشم اسرائیل انجام شده وهمین امرنگرانی مقامات صهیونیست را فراهم آورده است.اسرائیل احساس میکند که این مذاکرات ممکن است به تضعیف مواضع این رژیم در منطقه منجر شود. ترامپ در این مذاکرات دو موضوع اصلی را مطرح کرده است: اول، جلوگیری از جنگ و دوم، پذیرش موجودیت اسرائیل توسط حماس. اگرچه حماس هنوز بهطور رسمی موجودیت اسرائیل را به رسمیت نشناخته، اما پذیرفته است که مذاکرات را ادامه دهد. مقامات صهیونیست این امر را باعث تضعیف اسرائیل و تقویت جریان مقابل نیز میدانند. آنها نتوانستند با استفاده از حملههای نظامی سنگین، غزه را به چنگ بیاورند و همین مسأله نشان میدهد که مشکل غزه با وجود فشارهای نظامی قابل حل نیست.
از سوی دیگر مقامات صهیونیست از این تحولات بهشدت ناراحت هستند و احساس میکنند که درحال از دست دادن حمایت سنتی خود از سوی متحدان غربی هستند. در ماههای اخیر، اختلافنظرهای شدیدی میان دولتهای اروپایی و آمریکا در مورد نحوه برخورد با اسرائیل و مسأله فلسطین بهوجود آمده و باعث شده تا برخی از متحدان سنتی، مانند عربستانسعودی نیز مواضع خود را تغییر دهند. عربستان اخیرا از تشکیل یک کشور مستقل فلسطینی حمایت کرده؛ موضعی که تا پیش از این سابقه نداشته است.
اسرائیل که همواره از حمایت بیچونوچرای آمریکا و اروپا برخوردار بوده، اکنون با چالشهای جدیدی روبهرو شده است. حماس از یکسو با تداوم مذاکرات و تلاش برای کسب امتیازات بیشتر، جایگاه خود را مستحکمتر میکند و از سوی دیگر، اسرائیل در این میان، خود را ناگزیر به عقبنشینی از مواضع پیشین میبیند.بنابراین به نظر میرسد که این تحولات، آینده منطقه غزه و روابط میان اسرائیل و فلسطین را در هالهای از ابهام فرو برده است. البته امکان داردمذاکرات میان حماس و آمریکا به کاهش تنشها و جلوگیری ازجنگ منجر شود، اما ازطرف دیگر،ممکن است اسرائیل برای حفظ موقعیت خود در منطقه، به اقدامات تهاجمیتری رویآورد. در نهایت، آنچه واضح است، تحولات اخیر حاکی از تغییرات بنیادین در معادلات سیاسی خاورمیانه است. آینده این منطقه، بهشدت وابسته به نتایج مذاکرات جاری و مواضع کشورهای منطقهای و بینالمللی خواهد بود.